Özkan Günaydın / Rica Ederim, Tabii ki Giderim

Allahsız Zehra insanları çok severdi
Bir keresinde baldırında cigara bile sarmıştı bana
Ben şimdi Lizbon’da bir zenci mahallesindeyim
Onun nerede olduğunu kimse bilmiyor.

Şairim lan ben! Valla bak
Babama sorun isterseniz.

Madem çok mühim bu hayat bizim için
Madem mutlaka kazanmamız gerek içine düştüğümüz bu savaşı
Yaşamak için öldürmemiz zaruri madem
Yaralı belediye otobüsleri, Trablusgarp harbi, banka kredileri
Tanrım! 
Lütfen beni al bu oyundan.

Ben ne sizdenim, ne onlardan
Ben, çocukları doysun diye sofraya en son oturan ve o sofradan ilk kalkan yoksul annelerden yanayım
Ben, havada kalmak için dakikada yüzlerce kez kanat çırpan serçelerden,
Ben, mülkiyeti reddeden, toprağı işlemeyen Aborjinlerden yanayım.

Çok yalnızım lan!
Koca sınıfta matematik sınavında tek zayıf not almış 4/C’li Berkecan kadar,
Gece gökyüzünde tek başına sallanan dolunay kadar,
Kontra atak yemiş takımın defan oyuncusu kadar hem de.

Bir hırkam var alın sizin olsun.
İsa inecekti gökten, ona sözüm vardı.
Ama olsun alın, sizin olsun lütfen.

Alçak Sezar! Sıkıyorsa şimdi çık lan karşıma.
Annemin ördüğü patikleri giydim de geldim
Korkmuyorum Kartaca'yı halt eden ordundan.
Amen

Bitti