Hep iç içe
Gece, balyoz, yükü karpuz olan kamyonlar.
Bu gidişle dünyanın altına bir dinamit koyacağım
Ve dahi iki rekat namaz.
Ellerimi omzuna el olarak atmak istiyorum
Sen beni sevme, 0.7 ucun biter sonra
Şiir her koşulda ikiden büyüktür.
Biz gecenin bir vakti çırılçıplak üşürken böyle
Unutmayı başarmış olanlar ne yapıyordur kim bilir şimdi
Mutlular mıdır acaba? Telefonları çalıyor mudur?
Yahudi birkaç hırsızla oturup
Epistemolojinin, uzun mevzili tank atışlarından,
Alt ve üst gruplar arasındaki adaletsiz gelir dağılımı üzerine
Bir teoloji boyu kelam etmek istiyorum.
Politikacılar ve toplum polisleri giremez.
Orospulara! Her şey dahil, her şey bedava içeride
Peynir, zeytin, ekmek, hava, kahkaha.
Biraz önce içler ve dışlar çarpımı yaptım
Seni seviyormuşum.
Hangi kadının ismine şiir yazılmadıysa
Hepsinden tek tek özür dilesin şairler.
Belki de hiç “çok güzelsin” diyeni olmadığı için
Sınıfın en çirkin kızıydı dişlek Ayşe.
İçimde dizginlerini koparmış bir at ötüyor.
Allah'ım sevgilimin kaburga kemiğinde koşan trenleri al artık ordan.
Bırakın herkesin bir gecesi
Ve o gecenin içinde de bir yalnızlığı olsun.
Ve sahneden kovdular beni
Bana Arapça “Dişlerini öpmek geçti içimden” nasıl yazılır öğretmeni istiyorum.
Kapitalist toplumdan, sosyalist topluma atlarken
Aniden ayağım takılıp, yirmi üçüncü cumhuriyet balosunun ortasına düşürüyorum.
Hani hepimiz ademoğlundan gelmeydik
Hani hepimiz eşittik?
Öyleyse neden evinin pencereleri küçük?
Neden bu köhne Lizbon limanından bakınca
Sarıyer’deki evinden seni göremiyorum?
Şayet ölürsem bir gün
Ve dahi iki rekat namaz
Cenazemi abdestsiz kuşlar sırtlasın Şebnem
Çünkü ölüyorum her gece büyük bir hoşuyla tek tek gözlerinin içine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder